In het uiterste geval zijn stenen beschadigd door grondwerkzaamheden of simpelweg verdwenen. Het kadaster heeft alle plekken waar grensstenen horen te liggen geregistreerd. Mochten er stenen verdwenen zijn, wordt na contact met het kadaster een nieuw exemplaar op de juiste plek geplaatst. Met één verschil. Is in de originele stenen een nummer gegrafeerd, nieuwe exemplaren krijgen een metalen plaatje met nummer. Een ander weetje is dat bij het plaatsen van een nieuwe grenssteen er nog zicht op de vorige moest zijn. Dat betekende in een bocht grensstenen op korte afstand van elkaar, op lange rechte stukken waren minder grensstenen nodig.

Begin 19e eeuw zijn de marken in het Bergherbos ontbonden. Na de verdeling van de gronden aan de markegenoten werd in 1830 een ruilverkaveling uitgevoerd. Hierdoor verkregen de Hohenzollerns de toenmalige eigenaren van Huis Bergh een aaneengesloten bosgebied. In de loop van de 19e eeuw konden zij dit vergroten door de aankoop van gronden van andere boseigenaren. Ook in de 20ste eeuw zijn door de familie van Heek nog veel gronden aangekocht waarmee het bezit uiteindelijk vrijwel de gehele stuwwal omvatte.

De naam is stellig door de Duitsers gegeven: ‘Holländische Heide’. In de ogen van sommige mensen klinkt ‘Nederlandse Heide’ beter. Echter, het gebied heet ‘Hollandse Heide’ en tot nu toe is er nog geen betere naam voor bedacht. Bij het bankje midden op de ‘Hollandse Heide’ is er fraai zicht op de kerk van Hoch-Elten en de Eltenberg.

Eikenhakhout diende vanouds voor de productie van brandhout en van eikenschors (eek), dat gebruikt werd voor het looien van leer. Vooral in de 18e en 19e eeuw was de vraag naar eek groot. In het verleden zijn grote delen van het Bergherbos als hakhout beheerd. Toen goedkopere, synthetische looimiddelen op de markt kwamen, nam de vraag naar eek snel af. Ook verminderde de vraag naar brandhout door de introductie vanandere brandstoffen. Een groot deel van de hakhoutbossen werd doorplant met naaldbomen en zo omgevormd tot andere bostypen. Een deel van het hakhout bleef echter bestaan en kon uitgroeien tot meerstammige eiken zoals deze of werd op enen gezet om uit te groeien tot opgaand eikenbos.

De geallieerde operatie had als doel de Rijn over te steken om zo het Roergebied in handen te kunnen krijgen. De operatie Plunder werd voorafgegaan door zeer zware beschietingen. Behalve kraters zijn er ook loopgraven en restanten van tankgrachten te zien.