De veerpont is op 1 mei 1972 in de vaart gekomen met als eigenaar de heer Van Muilwijk uit Dieren. Mei 1986 nam de heer L. van Oijen het veer over en nu, inmiddels al weer vanaf 2007, vaart zijn zoon, Richard van Oijen, fietsers en wandelaars heen en weer. Het veer heeft de naam WUTA hetgeen ‘Wacht Uw Tijd Af’ betekent. Kijk voor vaartijden op: https://www.veerdienstrheden.nl
De IJsselkop is de aardrijkskundige naam voor het landpunt op de scheiding van Rijn en IJssel ten zuiden van Westervoort.
Ook in Nederland werd deze dreiging gevoeld en men besloot de oude IJssellinie weer leven in te blazen. Met achtergebleven oorlogsmateriaal van de geallieerden werden langs de IJssel opnieuw mitrailleurposten geplaatst. Niet meer mobiele Sherman tanks werden van motoren en rupsbanden ontdaan en de tanks werden met beton omgoten in de grond geplaatst, ingebetonneerd. De bij de Alexander Ver Huellbrug ingebetonneerde tank werd in 1956 geplaatst.
Met de komst van deze vispassage is het laatste obstakel weggenomen waarmee vissen ongehinderd in het hele stroomgebied van de Oude IJssel tot in Duitsland kunnen zwemmen.
Duizenden voertuigen stonden in de buurt van het talud naar de brug klaar voor de oversteek. In de avond van 12 april 1945 werd de aanval op Arnhem ingeluid met een enorme artilleriebeschieting vanuit Westervoort. Bij deze operatie, Quick Anger geheten, schoten in 2 uur ongeveer 200 kanonnen zo’n 70.000 granaten af op Arnhem en Velp. Direct na de artilleriebeschieting staken de eerste Britse en Canadese troepen onder rookgordijnen met stormboten de IJssel over en werd na hevige gevechten bij de AKU en fort Westervoort een bruggenhoofd gevormd.
Opvallend zijn de vele vlierbessenstruiken die in het gebied voorkomen. Historisch gezien is de Havikerwaard belangrijk geweest voor de steenindustrie en sinds kort voor de zandwinning.
Op het omringende landgoed vallen de bomenlanen op, daarnaast zijn er enkele oude bijgebouwen. De fraaie tuin bevat elementen van zowel een formele tuin als aspecten van een Engelse landschapstuin.
Het naastgelegen terrein, de ‘kleiputten van Westervoort’, bestaat uit waterpartijen (oude tichelgaten), omzoomd met rietkragen en bomen en voorzien van tal van mooie doorkijkjes. Beide terreinen worden natuurgericht beheerd. Dat betekent volgens Natuurmonumenten dat er ondermeer een bewust maaibeleid wordt gehanteerd met zowel kort gemaaide delen als stukken met langer gras; goed voor de insecten en vogels. Er kan een gevarieerde wandeling gemaakt worden met als letterlijk hoogtepunt een schitterend uitzicht over de wijde omgeving.
Om de waterdoorvoer te verbeteren en beter te kunnen regelen is een hoogwatergeul gemaakt in de voormalige uiterwaard, door 150 tot 250 meter landinwaarts van de oude dijk een nieuwe dijk te bouwen. In de nieuwe geul is een 150 meter lange betonnen constructie gebouwd die met betonnen schuiven is afgesloten. Door bij hoogwater deze schuiven met een kraan te verwijderen kan men de hoeveelheid water die naar de IJssel stroomt naar believen groter maken. Al sinds de 18e eeuw geldt de afspraak dat 1/3 van het water dat vanaf het Pannerdensch Kanaal komt naar de IJssel moet stromen. Zonder deze extra maatregelen kon dit bij hoogwater niet meer gegarandeerd worden, en bestond het risico dat ofwel de Nederrijn ofwel de IJssel te veel water te verwerken zou krijgen.
Fietsen, wandelen, een speelbos, de kenmerkende grote vijverpartij, de kinderboerderij en het paviljoen met terras aan het water maken het Horsterpark bij uitstek tot een plek om te recreëren. Het park met alle voorzieningen biedt werk aan een groot aantal mensen met een verstandelijke beperking. Zij werken op diverse locaties in het park en nemen tevens een deel van het onderhoud voor hun rekening.